Stajemy u progu rozważania najważniesjzych tajemnic naszej wiary. Z dzisiejszą niedzielą w kościołach zauważymy, że obrazy ale przede wszystkim krzyże z Ukrzyżowanym są pozakrywane fioletową zasłoną. Chwalebny to zwyczaj. Jezusowy Krzyż ujrzymy na oczy dopiero podczas Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek, a obrazy – przed Wigilią Paschalną.
Dlaczego taka praktyka ma miejsce od V Niedzieli Wielkiego Postu? Aby się tego dowiedzieć, musimy cofnąć się do czasu z przed reformy liturgicznej. Tam ujrzymy, że V Niedziela Wielkiego Postu nosi nazwę Niedzieli Męki Pańskiej, która rozpoczyna okres Męki Pańskiej. W ministranturze opuszcza się psalm 42 i chwałośpiew na końcu Introitu, oraz w psalmie przy umywaniu rąk. Kościół po raz pierwszy w roku kościelnym śpiewa przepiękną prefację o Krzyżu Świętym – w której uwagę zwraca się na dwa drzewa – drzewo rajskie, z którego wypłynęła śmierć i drzewo Krzyża, z którego płynie życie. Przez to oraz zakrycie krzyży, Kościół zaczyna rozważanie Męki Pańskiej.
W liturgii posoborowej usłyszymy w ten dzień Ewangelię długą, i dotyczącą najważniejszej sprawy: życia - śmierci i zmartwychwstania. Jezus wskrzesza swego przyjaciela - Łazarza z martwych. Bóg okazuje swą potęgę. W opisie choroby, śmierci i wskrzeszenia Łazarza wyraźnie widać, jak radykalnie Jezus uczestniczy w biedzie ludzi, których dotknęły fatalne skutki grzechu pierworodnego. Widzimy też i to, że to On wypowiada ostatnie słowo w sprawie śmierci. Najpierw sam – po ludzku, do łez – wzrusza się z powodu bólu, który towarzyszy umieraniu i zrywaniu serdecznych więzi między kochającymi się osobami, a następnie cały ten ból relatywizuje i opromienia cudem wskrzeszenia Łazarza. Dla Boga bowiem, nie ma nic niemożliwego. Ewangelię tą, można odczytać w liturgii nie tylko w V Niedzielę Wielkiego Postu, ale przez cały następujący po niej tydzień.
Widać dziś już bardzo wyraźnie, że Wielki Tydzień tuż, tuż. Może warto (o ile jeszcze tego nie zrobiłeś) – poświęcić dłuższą chwilę na rozważanie tajemnic Męki i Śmierci Pana naszego, Jezusa Chrystusa, szczególnie, gdy znajdujesz się w czasie liturgii tak blisko ołtarza? Pozwoli to lepiej przeżyć nie tylko Triduum Paschalne, które zbilża się wielkimi krokami, ale również każdą Mszę Świętą.
Źrodła: Kalendarz liturgiczny diecezji tarnowskiej, „Mszał niedzielny i Świąteczny”, Kraków 1936, catholiccompany.com
ACh