Kościół przeżywa dzisiaj Niedzielę Palmową, czyli Męki Pańskiej. Dzień ten rozpoczyna najbardziej uroczysty czas w ciągu roku liturgicznego – Wielki Tydzień.
Charakterystycznym elementem liturgii dnia dzisiejszego jest poświęcenie palm oraz procesja, w której wiernie niesie się owe poświęcone palmy. Zwyczaj ten obchodzony jest na pamiątkę uroczystego wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Jak czytamy w jednej z antyfon na procesję: Dzieci żydowskie uścielały sukniami drogę i głośno wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Chrystus jako Pan i Władca triumfalnie wkracza do Jerozolimy pośród tłumu ludzi, który entuzjastycznie Go wita. Są to ci sami ludzie, którzy już za sześć dni będą krzyczeć Uwolnij Barabasza! Stąd też procesja z palmami ma taki charakter – uroczysty i triumfalny. Kościół pragnie w ten sposób podkreślić, że Chrystus mimo wszystkich mąk i upokorzeń przez jakie musiał przejść, będzie Królem Wiecznym. Zaznacza się w ten sposób również tajemnica Jego majestatu - triumf Chrystusa i Jego Ofiara są ze sobą nierozerwalnie połączone. Chrystusowe prawo do panowania nad światem podkreślają antyfony i hymny przeznaczone na procesję z palmami.
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu!
Bo Pan najwyższy i straszliwy *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
On nam poddaje narody *
i ludy rzuca pod nasze stopy.
Ps 47(46)
Kontrastem do uroczystej procesji jest odczytywana dzisiaj Męka Pańska. Kościół pragnie w ten sposób podkreślić, że Ofiara Chrystusowa i Jego śmierć na krzyżu tylko umacnia to prawo i pokazuje, że dzięki Męce Chrystusowej, Jego śmierci i Zmartwychwstaniu otworzyło się dla nas niebo.