Pielgrzymka Międzynarodowej Organizacji Ministrantów

Przemówienie Ojca Świętego Franciszka podczas nieszporów

Plac św. Piotra
Wtorek, 4 sierpnia 2015 r.

Drodzy ministranci, dobry wieczór!

1. Dziękuję wam za waszą liczną obecność, która rzuca wyzwanie rzymskiemu sierpniowemu słońcu. Dziękuję biskupowi Nemet’owi, waszemu Opiekunowi, za słowa, którymi rozpoczął to spotkanie. Wyruszyliście z wielu krajów na waszą pielgrzymkę do Rzymu, miejsca śmierci apostołów Piotra i Pawła. Znamiennym jest zobaczyć, że bliskość i zażyłość z Jezusem Eucharystycznym w służbie przy ołtarzu staje się także okazją do otwarcia się na innych, do wspólnego pielgrzymowania, do wybrania ambitnych celów i znalezienia sił do ich osiągnięcia. Źródłem prawdziwej radości jest rozpoznać siebie jako małych i słabych, a jednocześnie wiedzieć, że z pomocą Jezusa, możemy zostać odziani w siłę i wyruszyć w wielką życiową podróż w Jego towarzystwie.papiez fran
Także prorok Izajasz odkrywa tę prawdę, a mianowicie, że Bóg oczyszcza jego zamiary, przebacza grzechy, uzdrawia serce i czyni go zdolnym do wykonania ważnego zadania – niesienia ludowi Słowa Bożego, stając się narzędziem Bożej obecności i miłosierdzia. Izajasz odkrywa, że przez oddanie się z zaufaniem w ręce Pana, całe jego istnienie zostaje przemienione.

2. Biblijny fragment, którego wysłuchaliśmy, mówi nam właśnie o tym. Izajasz ma wizję, w której dostrzega majestat Pański; Pan objawia mu się jak On sam, lecz pomimo tego, pozostaje jednocześnie daleki. Izajasz odkrywa ze zdumieniem, że to Bóg robi pierwszy krok – nie zapominajcie o tym: zawsze to Bóg robi pierwszy krok w naszym życiu – odkrywa, że to Bóg zbliża się do niego jako pierwszy; spostrzega się, że Boże działanie nie zostaje pohamowane przez jego niedoskonałość, że tylko Boża dobroć uczyniła go zdolnym do tej misji, przemieniając go w całkowicie nową osobę, a przez to zdolną do odpowiedzi na Jego wezwanie i wypowiedzenia słów: „Oto ja, poślij mnie” (Iz 6,8).

3. Wy dzisiaj macie więcej szczęścia niż prorok Izajasz. W Eucharystii i w innych sakramentach doświadczacie zażyłej bliskości Jezusa, słodyczy i skuteczności Jego obecności. Nie spotykacie Jezusa zasiadającego na nieosiągalnym i wysokim tronie, lecz w eucharystycznym chlebie i winie; jego Słowo nie sprawia, że drżą ościeże drzwi, lecz serce. Jak Izajasz, także każdy z was odkrywa, że Bóg, pomimo zbliżenia się w osobie Jezusa i pochylenia się z miłością ku wam, ciągle pozostaje niezmiernie wielki i wykracza poza nasze zdolności pojmowania istnienia wewnętrznego. Jak Izajasz, także wy doświadczacie, że inicjatywa zawsze leży w rękach Boga, bo to On jest tym, który was stworzył i chciał. On jest tym, który w chrzcie uczynił was nowymi stworzeniami, i to On ciągle cierpliwie oczekuje odpowiedzi na Swoje wezwanie i oferuje chęć przebaczenia każdemu, kto go o to z pokorą prosi.

4. Jeśli nie będziemy stawiać oporu wobec Jego działania, On dotknie naszych warg z płomieniem Swej miłosiernej miłości, jak uczynił z prorokiem Izajaszem, i to sprawi, że staniemy się zdolni Go przyjąć i nieść naszym braciom. Jak Izajasz, także i my jesteśmy zaproszeni, by nie pozostawać zamknięci w sobie, strzegąc naszej wiary w podziemnym depozycie, do którego uciekamy w trudnych momentach. Jesteśmy wezwani do dzielenia się radością z rozpoznania siebie jako wybranych i zbawionych przez Boże miłosierdzie; do bycia świadkami, że wiara jest zdolna nadać naszym krokom nowy kierunek, który nas wyzwoli i umocni do bycia gotowymi i zdolnymi do misji.

5. Jak pięknym jest odkrywać, że wiara sprawia, że wychodzimy z samych siebie, z naszego odosobnienia i – właśnie dzięki przepełnieniu radością z bycia przyjaciółmi Chrystusa Pana -  ukierunkowuje nas na innych, czyniąc nas oczywiście misjonarzami! Ministranci misjonarze – takimi chce was Bóg!
Wy, drodzy ministranci, im bliżej ołtarza będziecie, im bardziej będziecie pamiętać o rozmowie z Jezusem w codziennej modlitwie, im więcej będziecie się karmić Słowem i Ciałem Pańskim, tym bardziej będziecie zdolni pójść w stronę bliźnich, niosąc im dar, który sami otrzymaliście, dając od siebie z entuzjazmem radość, która i wam została dana.
Dziękuję za waszą gotowość do służby przy ołtarzu Pańskim, za przyjęcie jej jako szkoły wychowania w wierze i miłości do bliźniego. Dziękuję wam także za odpowiedzenie Panu tak, jak prorok Izajasz: „Oto ja, poślij Mnie” (Iz 6,8).

Duszpasterstwo
Liturgicznej Służby Ołtarza
Diecezji Tarnowskiej
Bank Pekao SA w Tarnowie:
13 1240 1910 1111 0010 2349 9732